Matka Boska z Caravaggio

Maj, miesiąc maryjny. W całej Polsce śpiewana jest litania do Matki Boskiej. Przydrożne kapliczki i krzyże stają się miejscem gorliwej modlitwy. 13 maja dzień pierwszych objawień Matki Bożej w portugalskiej Fatimie. Dzisiaj chciałbym spoglądając na brazylijskie sanktuarium w Farroupilha stanie Rio Grande do Sul, przybliżyć mało znaną w Polsce Matkę Bożą z Caravaggio. 

Myślę, że każdy słyszał o najsłynniejszym obywatelu tej włoskiej miejscowości z regionu Lombardii, malarzu Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571 – 1610). Prawie dwa wieku przed narodzinami barokowego artysty, w 1432 roku Giovanetta Varioli, otrzymała od Maryi orędzie. W 1431 roku miejscowość znajdowała się pod dominacją Wenecjan, dochodziło do podziałów politycznych i religijnych, napadów bandytów i licznych herezji. W poniedziałek 26 maja 1432 roku o godzinie 17:00, w tym właśnie smutnym miejscu, Matka Boska ukazała się wieśniaczce o imieniu Giovanetta. Maltretowana i upokarzana przez swojego męża, Francisco Varoli, Giovanetta zbierała trawę na pobliskiej łące. Pomiędzy łzami i modlitwami zobaczyła kobietę podobną do królowej i pełną dobroci. Objawiła się jej Matka Boska z przesłaniem: „Udało mi się uchronić naród chrześcijański przed zasłużoną i nieuchronną karą Boskiej Sprawiedliwości i przychodzę ogłosić Pokój”. Poprosił także, aby ludzie wrócili do praktykowania pokuty, poszczenia w piątki i modlitwy w kościele w sobotnie popołudnia, jako podziękowania za zniesione kary. Poprosił też o wybudowanie dla niej kaplicy. Obok jego stóp wytrysnęło źródło, które istnieje do dziś i dzięki niemu wielu chorych odzyskuje zdrowie Giovanetta przekazała przesłanie Maryi ludziom. Woda ze źródła powodowała uzdrowienia, co dowodziło prawdziwości objawienia. Powrócił pokój. 

Do kaplicy i źródła pielgrzymowali wierni z całej Europy. Św. Karol Boromeusz polecił wybudować nad źródłem kościół, dziś znany jako sanktuarium maryjne Matki Bożej od Źródła (Santa Maria del Fonte). Najświętszy sakrament znajduje się obok cudownego źródła. Tam również umieszczono figury upamiętniające objawienie. Matka Boża rozmawia z klęczącą Giovanettą, jedną ręką wskazuje na źródło a drugą na tabernakulum, wskazuje Jezusa – źródło wody życia. 

W XIX wieku wielu włoskich imigrantów przybyło na południe Brazylii. Przywieźli swoją kulturę oraz wiarę. W 1879 roku w Farroupilha w stanie Rio Grande do Sul, Antônio Franceschet i Pasqual Pasa zbudowali kaplicę o powierzchni dwunastu metrów kwadratowych i gankiem przy wejściu, która mogła pomieścić około stu osób. Wybór patronki kaplicy wywołał pewne konflikty wśród mieszkańców, ale początkowo zdecydowano się na tytuł Matki Boskiej Loretańskiej. Ponieważ nie mieli figury patronki, Natal Faoro zaproponował wypożyczenie małej figurki Matki Boskiej z Caravaggia, przywiezionej z Włoch. Umieszczono ją na małym ołtarzu, którego poświęcenia dokonano w 1879 r. Od tego roku zaczęły się liczne pielgrzymki obecnego sanktuarium. W 1885 roku umieszczono obecną figurę Matki Bożej, wykonaną przez artystę znanego jako Pietro Stangherlin w Caxias do Sul. W 1890 roku poświęcono kościół, a w 1921 roku otrzymał on miano sanktuarium. Dziś miejsce to znane jest jako „Stare Sanktuarium”. W 1959 roku Stolica Apostolska ogłosiła Matkę Boską Caravaggio patronką diecezji Caxias do Sul. Budowa obecnego Sanktuarium Caravaggia trwała osiemnaście lat (1945-1963). Imponująca, zbudowana w stylu rzymskim i mogąca pomieścić dwa tysiące wiernych, dziś wydaje się mała w porównaniu z liczbą wiernych, którzy gromadzą się przy Matce Boskiej z Caravaggio. 

Sanktuarium Matki Bożej z Caravaggio odwiedza rocznie ponad milion pielgrzymów nie tylko z Brazylii. Każdego dnia przybywa do niego coraz więcej pielgrzymów. W objęciach Maryi wierni spotykają Chrystusa podczas celebracji, odmawiania różańca, adoracji oraz za pośrednictwem spowiadających kapłanów. 

ks. Artur Karbowy SAC – pallotyn, Wyższy Przełożony pallotynów w Rio de Janeiro. Często widywany z aparatem fotograficznym.