W testamencie duchowym św. Wincentego Pallottiego znajdziemy prośbę, jaką pozostawił nam nasz założyciel. Wówczas prosił o to, aby się rozszerzał kult Najświętszej Maryi, Aniołów i Świętych, w taki sposób, jak na to zasługuje Bóg, by być uwielbionym w swojej Najświętszej Matce, Córce i Oblubienicy, Maryi, w Aniołach, Apostołach i Świętych, i jeszcze nieskończenie bardziej, jak tylko może być uwielbiony nieskończenie przez nieprzeliczone stworzenia od całej wieczności przez nieskończoną wieczność.
Pallotti należał do Arcybractwa Aniołów Stróżów, agregowanego do Zakonu Świętego Pawła Pustelnika — zapisany 30 V 1818.
W Pismach Pallottiego, do których mamy dostęp w języku polskim (tom 1,2,3,4) Pallotti używał słowo “anioł”, “aniołowie” – ponad 450 razy.
Św. Wincenty Pallotti w książce zatytułowanej „Bóg, nieskończona miłość”, która została niedokończonym projektem sporządzenia medytacji do konkretnych artykułów Credo, pragnie, abyśmy zastanowili się nad wartością, a nawet posługą, jaką aniołowie pełnią na naszej duchowej drodze. To właśnie oni prowadzą nas i towarzyszą nam w Nieskończonej Miłości, powie Pallotti. Wincenty Pallotti miał jasną wizję jaką aniołowie odgrywają w naszym codziennym życiu.
Lumen Gentium (49), Konstytucja dogmatyczna o Kościele, potwierdza bardzo ścisły związek między Kościołem niebieskim a Kościołem Kościół pielgrzymującym:
Dopóki Pan nie przyjdzie w majestacie swoim, a wraz z Nim wszyscy aniołowie… jedni spośród uczniów Jego pielgrzymują na ziemi, inni dokonawszy żywota poddają się oczyszczeniu, jeszcze inni zażywają chwały, widząc „wyraźnie samego Boga troistego i jedynego, jako jest”, wszyscy jednak, w różnym stopniu i w rozmaity sposób, złączeni jesteśmy wzajemnie w tej samej miłości Boga i bliźniego i ten sam hymn chwały śpiewamy Bogu naszemu. Wszyscy bowiem, którzy są Chrystusowi, mając Ducha Jego zrastają się w jeden Kościół i zespalają się wzajemnie ze sobą w Chrystusie
Wiara Św. Wincentego kieruje się ku Bogu, Nieskończonej Miłości i Miłosierdziu. Tenże Bóg troszczy się o nasze dusze, czyni to także przez Aniołów, którzy tworzą chór Cnót. Uzdalnia nas, byśmy dzięki Nim czynili największe i najtrudniejsze czyny i w ten sposób otrzymali najbardziej jaśniejący dowód prawdziwej miłości Boga.
W rzeczywistości czyny są prawdziwym dowodem miłości: „dowodem miłości, jest dowód wykonywanych czynów ” powie św. Grzegorz Wielki. Aby zaspokoić wszystkie inne potrzeby naszych dusz i uwolnić nas od prawdziwego zła, przekazuje nam wszystkie niezbędne łaski przez chór Aniołów Stróżów. Strzegą oni nas zawsze, w dzień i w nocy, nawet wtedy, gdy grzeszymy lub żyjemy w grzechu, oni nigdy nas nie opuszczają. Pallotti powie: dzięki niewysłowionemu darowi nieskończonej miłości i nieskończonemu miłosierdziu każda dusza ma anioła, który go strzeże, który przekazuje święte natchnienia do czynienia dobra i unikania zła. Jest także w stanie wywołać w nas skruchę. Ten anioł jest z nami zawsze, gdziekolwiek się udamy i pozostaje z nami, aby szybko poprowadzić nas do naszego jedynego, ostatecznego i błogosławionego celu.
W naszym codziennym życiu i modlitwie ważne jest, aby rozpoznać jaką rolę mają Aniołowie. Jeśli święci wstawiają się za wszystkimi ludźmi, to Aniołowie działają bezpośrednio na konkretnego człowieka. Aniołowie są obecni i podziwiają każdy sakrament. Święty Jan Chryzostom powie: „Aniołowie otaczają kapłana. Przestrzeń wokół ołtarza jest pełna niebiańskiej mocy, aby oddać cześć Temu, który jest obecny na ołtarzu ”
Bóg pozwala stworzeniom współpracować, panować i kochać z nim. Ten pomysł zawsze cieszył Pallottiego. Modlił się: “Udziel, o mój Boże, przez tego Świętego Anioła Stróża, aby wszyscy ludzie i wszystkie miejsca na całym świecie, teraz i zawsze były wspierane, utrzymywane, zarządzane i bronione…”
W tekstach modlitw ułożonych przez Pallottiego usłyszymy:
1) Królowo Apostołów i wszyscy Aniołowie i Święci, proście Pana żniwa, aby posłał robotników na żniwo swoje ….
2) Niepokalana Panno Maryjo, Królowo Apostołów, i wszyscy Aniołowie i Święci, wstawcie się za nami do Pana, abyśmy zawsze mogli wypełniać to, co się Jemu podoba. [697]
3) Wszyscy święci Aniołowie, Archaniołowie, Trony i Państwa, Księstwa i Władze, Moce Niebios, Cherubini i Serafini, Patriarchowie i Prorocy, święci Doktorzy Prawa, Apostołowie, wszyscy Męczennicy Chrystusowi, święci Wyznawcy, Dziewice [328](powtórzenie z 9)
4) Wszyscy wreszcie Apostołowie, cały Dwór Niebieski, wszyscy Aniołowie, specjalni słudzy Boga w wielkim dziele ludzkiego zbawienia, muszą z upodobaniem i zachwytem patrzeć na dzieło spełniające pragnienie, jakim oni płoną. [50]
5) Boże mój, jesteśmy niegodni posiadać gorliwych pracowników ewangelicznych, ponieważ nie skorzystaliśmy z nich w takim stopniu, jak Ty tego pragniesz, lecz Ty ich nam poślesz ze względu na wstawiennictwo Najśw. Maryi, wszystkich Aniołów i Świętych oraz ze względu na swoje nieskończone miłosierdzie i nieskończone zasługi Jezusa Chrystusa.
6) Niechaj wszyscy Aniołowie Boży zstąpią na te domy i na miasto (lub miejscowość) i niech przez miłosierdzie Boże bronią ich i zasłaniają zawsze przed wszystkimi nieprzyjaciółmi i demonami, i złymi ich sztuczkami. Amen. [9i]
7) Przybądźcie Święci Boży, przybliżcie się Aniołowie Boży, aby przez wasze prośby błogosławieństwo i łaska wszechmogącego Boga zstąpiła na tę wodę. Błogosławię cię [wodo] tym błogosławieństwem, jakie ci zostało dane, kiedy Chrystus w Jordanie otrzymał chrzest z rąk Jana [por. Mk 1, 1-11].
8) Przybądźcie Święci, przybieżcie Aniołowie Boży wraz z Najśw. Bożą Rodzicielką Maryją Królową Apostołów i Obrończynią rodzaju ludzkiego, by przez wasze błaganie zstąpiło na tego sługę Boże błogosławieństwo, miłosierdzie, pokój, łaska i miłość Ducha Świętego z pełnią wszelkich darów Boga Wszechmogącego.
9) Wszyscy Święci Aniołowie, Archaniołowie, Trony, Panowania, Księstwa, Władze i Moce niebieskie, Cherubini i Serafini, Patriarchowie, Prorocy, święci Nauczyciele Prawa, Apostołowie, wszyscy Męczennicy Chrystusa, święci Wyznawcy, Dziewice Pańskie, Anachoreci oraz wszyscy Święci, proście Pana żniwa, Aby przysłał robotników na żniwo swoje i zlitował się nad ludem swym, abyśmy wszyscy z Nim, z Ojcem i z Duchem Świętym radować się mogli przez wszystkie wieki wieków. Amen.
10) Nawiedź, prosimy Cię, Panie, dom ten i odrzuć od niego daleko wszystkie zasadzki nieprzyjacielskie: Aniołowie Twoi niech w nim mieszkają i niech nas strzegą w pokoju, a błogosławieństwo Twoje niech będzie zawsze nad nami. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
11) Przez zasługi i wstawiennictwo Najświętszej Rodzicielki Twojej oraz wszystkich Aniołów i Świętych. — Poślij, Panie, robotników na żniwo swoje i zlituj się nad ludem Twym.
12) Królowo Apostołów i wszyscy Aniołowie i Święci, proście Pana żniwa, aby przysłał robotników na żniwo swoje i zlitował się nad ludem swym, abyśmy się wszyscy z Nim i z Ojcem, i z Duchem Świętym radować mogli na wieki wieków. Amen [362].
13) Abyś przez zasługi i wstawiennictwo Najśw. Rodzicielki Twojej oraz wszystkich Aniołów i Świętych błogosławieństwa swego [w postaci] rosy niebieskiej i tłustości ziemi udzielić nam raczył [por. Rdz 27, 28].
14) Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie [por. Mk 16, 18]. Jezus + Syn Maryi Pan i Zbawiciel świata, przez zasługi Najśw. Maryi Dziewicy oraz wszystkich Aniołów i Świętych niech ci będzie łaskawy i miłościwy. Amen.
15) Przez zasługi i orędownictwo św. Aniołów i Archaniołów.
Pallotti używa takich tytułów:
– wszyscy Aniołowie
– Archaniołowie
– Trony i Państwa
– Księstwa i Władze
– Moce Niebios
– Cherubini i Serafini
– cały Dwór Niebieski
– specjalni słudzy Boga w wielkim dziele ludzkiego zbawienia.
Wszyscy wreszcie Apostołowie, cały Dwór Niebieski, wszyscy Aniołowie, specjalni słudzy Boga w wielkim dziele ludzkiego zbawienia, muszą z upodobaniem i zachwytem patrzeć na dzieło spełniające pragnienie, jakim oni płoną. I jeśli nawrócenie jednego grzesznika, jak powiada Chrystus Pan, przynosi wesele wszystkim Duchom błogosławionym: „Większa będzie w niebie radość z jednego grzesznika, który się nawraca” (Łk 17,7)
Warto zwrócić uwagę także na tekst pochodzący z IV tomu Wyboru Pism, mówiący o bardzo konkretnych posługach i odpowiedzialnościach, jakie wskazuje św. Wincenty na podstawie Pisma Św. oraz nauczania Ojców Kościoła, w hierarchii anielskiej. „O dziewięciu Chórach Anielskich mówią Księgi Pisma św. o Serafinach – Iz 6; o Cherubinach: Rdz 3; Psalmy – 17, 79; Ez 28. O Tronach, Panowaniach, Księstwach – św. Paweł l Koi 1; i o Księstwach 10, a w Liście do Efezjan l – wraca do tematu o Księstwach, o których wspomina też Ps 23. O Mocach – Ps 148 i św. Paweł do Ef 1. O Archaniołach – św. Paweł do Tes. 1; św. Juda w liście kanonicznym, i innych miejscach Pisma św.; wreszcie o świętych Aniołach Stróżach wspominają Księgi święte bardzo często.
Według oświeceń płynących z Pisma św. i wyjaśnień pochodzących ze strony Ojców i Doktorów Kościoła miano każdego z Duchów anielskich wskazuje na osobną funkcję, jaką wykonuje, dlatego imię każdego z Chórów anielskich ukazuje zadanie całego Chóru. Toteż według zdrowej teologii (Danai, p. l, sect. l, De Fide et simbolo, qu. 8) Bóg asystuje w Aniołach, objawia w Archaniołach, strzeże w Mocach, kieruje w Księstwach, rozkazy wydaje w Panowaniach jak Majestat, zasiada na Tronach jak Słuszność, jest kontemplowany w Cherubinach jako Prawda, miłuje w Serafinach jako Miłość. Gdy się czyta homilię 34. św. Grzegorza, papieża, wygłoszoną w Bazylice świętych Jana i Pawła w trzecią niedzielę po Trójcy Świętej, zdobywa się odpowiednie wyjaśnienia, jak również czytając św. Tomasza Doktora Anielskiego I, q 108 a 5. Z oglądania tylko tego, co mówi św. prorok Izajasz w r. 6: „przyleciał do mnie jeden z serafinów trzymając w ręce węgiel, który kleszczami wziął z ołtarza (i) dotknął nim ust moich”, jak tego, co przedstawia św. Prorok Zachariasz: „I wystąpił Anioł, który do mnie mówił, a przed nim stanął inny, któremu on nakazał: śpiesz się i powiedz temu młodzieńcowi: Jerozolima pozostanie bez murów”. Poznaje się jasno, że zgodnie z wolną i godną uwielbienia wolą Najwyższego Aniołowie Wyższych Chórów przekazują Aniołom Stróżom dary Boże albo od siebie bezpośrednio, albo za pośrednictwem Chóru niższego. Toteż należy zauważyć, że przez jakiekolwiek wyrażenie wskazujące na bezpośrednią czy pośrednią posługę ewangeliczną wyższych Chórów nie ma się rozumieć jakoby ona powodowała determinację, ale odczytuje się ją jako wolne działanie Boga zlewającego na dusze swe dary poprzez posługę anielskich wyższych Chórów, pełnioną pośrednio czy bezpośrednio.
Dla Pallottiego jest jasne, że część niewidzialnych „rzeczy” stworzonych przez Boga to aniołowie i hierarchiczna struktura oraz klasyfikacja wśród niebiańskich istot. Opierając się na tym założeniu, św. Wincenty zaprasza nas do pobudzenia wyobraźni: „Wszyscy, którzyście chcąc naśladować umiłowanego Ucznia [mowa tu o św. Janie Apostole — por. J 21,20] dokończyli czytania tej Książeczki, wyobraźcie sobie, że podobnie jak jemu, tak i wam Anioł Stróż przypomina nieomylną zapowiedź Jezusa Chrystusa: „Trzeba ci znów prorokować o ludach, narodach, językach i o wielu królach” (Ap 10,11)”.
Dlatego nie chodzi o refleksję czy dyskusję teologiczną, ale raczej chodzi o wiarę. Pallotti chce obudzić nasze poczucie wiary i ją ożywić: „Bóg jest zawsze zaangażowany w przekazywanie swoich darów, łask i miłosierdzia dla człowieka. Tych też udziela bezpośrednio przez Siebie lub pośrednio przez aniołów”. W 33 punkcie Pallotti napisał: Gdyby więc nasi duchowi nieprzyjaciele mówili nam: „Zstąp z krzyża doskonałego przestrzegania [przepisów stowarzyszeniowego życia],{zstąp z krzyża} pokornego, ubogiego i mozolnego życia w Stowarzyszeniu”, to z miłości do Pana naszego Jezusa Chrystusa, ufni w Jego wszechmocną łaskę i w potężne orędownictwo Najświętszej Maryi Panny, Aniołów i Świętych, mamy, zwyciężywszy nieprzyjacielskie pokusy, aż do śmierci wytrwać w Stowarzyszeniu, w doskonałym przestrzeganiu przyjętych zasad życia, przybici do krzyża duchowo wraz z Panem naszym Jezusem Chrystusem….”
W innym miejscu w kontekście życia duchowego Pallotti napisał: „Wierzę, że przez nieprzebrane zasługi Jezusa Chrystusa, miłosierdzie Twe niweczy całą nędzę moją, a napełnia mnie wszelkimi darami ponad udzielanymi wszystkim Aniołom, wszystkim Świętym i wszystkim stworzeniem przeszłym, teraźniejszym, przyszłym i możliwym tak, że jeżeli w Maryi cud Twej łaski podziwiać muszą wszystkie wieki i pokolenia, to we mnie – co pod względem nędzy, bezbożności i niewdzięczności przewyższam wszystkich zbuntowanych Aniołów i cały rodzaj ludzki – będą musieli podziwiać cud miłosierdzia Twojego oraz miłosierdzia Najświętszej Maryi, św. Józefa, św. Jana Chrzciciela, wszystkich Świętych i całego Kościoła Jezusa Chrystusa, którzy przez modlitwy swe i zasługi wyjednali mi to, że stałem się w ten sposób cudem miłosierdzia.”
Święty Wincenty Pallotti traktuje Aniołów jako konkretny wzór, a zarazem dar. Wzorem jest na pewno to, że są to stworzenia, które są w asyście Boga i oglądają Jego Oblicze. Do Królestwa Bożego wytrwale podąża Święty, mając w swoich modlitwach i „przed oczami” Tych, którzy są u celu. Z drugiej strony Aniołowie są dla Wincentego darem od Boga. Wymieniając ich pośrednictwo w modlitwach wierzy głęboko, że są posłani do niego, by Mu pomagać w dążeniu do osiągnięcia zbawienia oraz by być skuteczną pomocą w trudnościach.
