Elżbieta Sanna urodziła się w Codrongianos na Sardynii (Italia) w 1788 roku. Mając trzy miesiące zachorowała na ospę, której skutkiem była całożyciowa niemożność podnoszenia rąk. Pomimo tej niesprawności fizycznej, wyszła za mąż i wychowała pięcioro dzieci. Po śmierci męża złożyła ślub dozgonnej czystości. Pragnąc wzrastać duchowo, wybrała się na Pielgrzymkę do Ziemii Świętej, ale w czasie podróży dotarcie tam okazało się niemożliwe i stąd udała sie do Rzymu. Z powodu ciężkich chorób nie mogła wrócić na Sardynię, chociaż bardzo tego pragnęła. Wiele cierpiała, ale umacniana kierownictwem duchowym św. Wincentego Pallottiego, nie zniechęciła się w wielbieniu Boga i w służbie bliźnim. Zmarła w Rzymie, w 1857 roku, w opinii wielkiej świętości.
