Adwentowe Lectio Divina
Środa II tygodnia Adwentu
Lectio
Przeczytaj powoli i uważnie krótki tekst Mt, 11,28-30. Staraj nasycać się tymi słowami i tym obrazem. Uruchom całą swoją wyobraźnię!
Meditatio
a/ To jedno z najpiękniejszych zdań Ewangelii i jedno z najbardziej znanych. Przepiękny tekst o Sercu Jezusa i o dostępności Jezusa. „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście…”. A kto z nas nie jest utrudzony i obciążony? Do poprzednich życiowych trudów i ciężarów, od prawie roku doszedł jeszcze jeden. Ten na „k”. Jezus to wie. On, który przestrzegł kiedyś przed mentalnością faryzeuszów i uczonych w Piśmie, którzy nakładają innym ciężary „lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą” (Mt 23,4), nie tylko nasze ciężary „rusza palcem”, ale całym Sobą. Bierze je na Siebie. W tym największy z ciężarów, czyli grzech, „który nas łatwo zwodzi” (Hbr 12,1).
b/ Patrz na Jezusa, który po ciężary przyszedł do wszystkich i wszystkich zaprasza, by powierzyli Mu swoje obciążenia. Nie ma granic. On jest bezgranicznie dostępny. Jeśli są jakieś granice, to nie po Jego stronie. Do każdego i do wszystkich chciało Mu się fatygować z wysokości nieba, by stać się człowiekiem, by urodzić się w smrodliwej szopie. Dla każdego i do wszystkich, dla jednego i dla każdego chce Mu się być ogołoconym, odrzuconym, zabitym. Dla jednego i dla każdego. Dla wszystkich. Dla ciebie i dla mnie. Dla nas.
c/ Rozważ słowa brata Aloisa z Taize: „Bóg przyjmuje wszystkich, nie stawia warunków! Bóg przyjmuje tego, który potrafi dobrze się modlić, ale przyjmuje również tego, który nie potrafi modlić się zbyt wiele (…). Bóg podejmuje ryzyko złożenia swojego zaufania w każdej istocie ludzkiej – to właśnie jest Nowy Testament. Jezus przyszedł i zaufał nam. Każdemu i wszystkim. Zaufał, nawet kiedy ma być zabity. On to akceptuje. I to jest niebywała nowina. Nowy Testament jest niesłychaną nowiną, której nikt nie potrafiłby wymyślić. To Dobra Nowina o zaufaniu. O tym, że Bóg ufa wszystkim, bo wszystkich kocha”
Oratio
Módl się słowami pięknego hymnu brewiarzowego:
„Jezu, dawco przebaczenia,
Źródło łaski nieprzebranej
I rozkoszy serc prawdziwa,
W Tobie radość i nadzieja.
Tyś jest samą łagodnością
I cudownym serc pokojem,
Tyś dobrocią niepojętą,
Co przygarnia nas do siebie.
Jezu, Synu czystej Matki
I najmilsze ukojenie,
Tobie chwała nieskończona
Niech w królestwie Twoim będzie. Amen”.
Contemplatio
Uwielbiaj Pana wypowiadając w swoim sercu powoli słowa: „Jezu cichy i pokornego Serca!”. Tylko to jedno zdanie.
Actio
Staraj się okazać dzisiaj ludziom szczególną serdeczność. Szczególnie tym, na których Twoje serce jest być może jeszcze zamknięte. Spróbuj ponieść dziś czyjś ciężar.
