Październik to czas, kiedy w sposób szczególny zwracamy się w modlitwie różańcowej do naszej Matki. Błogosławiona Dziewica w szczególny sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez posłuszeństwo, wiarę, nadzieję i żarliwą miłość, aby odnowić nadprzyrodzone życie dusz. Dlatego stała się naszą Matką w porządku łaski. To macierzyństwo Maryi w ekonomii łaski trwa nieustannie (KKK rozdz. VIII). Matka Boża przed wiekami została wybrana i zaproszona do szczególnej relacji z Bogiem. Dzięki temu otrzymała szczególne łaski. Wszystkie te dary rozwijała w łączności ze swoim Synem Jezusem Chrystusem.
Te łaski z pełności Jej duszy zaczęły spływać na nas, Jej dzieci. Bóg wszystko zechciał nam dać przez Jej pośrednictwo. Maryja zawsze i wszędzie czuwa nad nami, rozprasza zwątpienia, podnosi małodusznych. Znamy kilka dowodów łaskawości Maryi. Oto scena Nawiedzenia św. Elżbiety – stara tradycja katolicka tłumaczy ten fakt jako uświęcenie św. Jana Chrzciciela jeszcze w łonie matki. Z Dawcą Łaski w Dziewiczym łonie swoim Maryja niesie Łaskę, jest Pośredniczką Łaski.
Dlaczego nazywamy Maryję pełna łaski? Czym jest łaska boża? Najogólniej mówiąc: łaska jest sposobem okazywania przez Boga człowiekowi wierności, życzliwości, przychylności i łaskawości. Jest pełnym miłości i dobroci „pochyleniem się” Stwórcy nad ludzkimi potrzebami i cierpieniami. Bóg Starego i Nowego Testamentu objawia się jako Bóg niezrozumiałej po ludzku miłości i dobroci. Podstawą Bożego działania względem człowieka jest zawsze miłość. Przy uszanowaniu ludzkiej wolności Bóg spieszy mu z pomocą, zabiegając o to, aby jego wybory były właściwe i aby zamiast nieszczęścia sprowadzały prawdziwe szczęście. W tym celu, w sposób nad wyraz delikatny i czuły, Bóg umacnia i wspiera ludzką naturę.
Na „łaskę Maryi” można spojrzeć z perspektywy słów prologu Ewangelii według św. Jana, w którym „łaska” odnosi się bezpośrednio do Wcielonego Słowa: „Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali – łaskę po łasce” (J 1,16). Ojcowie Kościoła wyjaśniają, że „łaska po łasce” odnosi się do pierwszej „łaski Starego Testamentu” wyrażającej się w Prawie, po której przychodzi druga „łaska Nowego Testamentu, która gładzi grzechy i jedna z Bogiem”.
Maryja pełna łaski oznacza w pełni zjednoczona z Bogiem w Trójcy. Jest to zjednoczenie w pełni osobowe, całej osoby Maryi: Jej duszy i ciała jako mieszkania Ducha Świętego. Zakłada całkowite oddanie się Bogu w czystości, nie tylko w odniesieniu do braku osobistych grzechów jako nieskalana, nienaganna, bez skazy, lecz ma przede wszystkim charakter duchowy, wewnętrzny i zarazem trwały w czystości i prawości serca, niepobudzonego pragnieniem zła. W tym sensie jest także „pełna łaski”. My jako ludzie wierzący potrzebujemy tej łaski. Przez Maryję prosimy o to, co możemy otrzymać od Boga. Maryja została wywyższona ponad cały rodzaj ludzki i ponad aniołów, bo dzięki temu może zaczerpnąć z bożego miłosierdzia. Dzięki Maryi możemy doznawać Bożych łask. Przy Maryi nauczymy się szanować życie Boże w duszach naszych i naszych bliźnich. Za łaski otrzymane przez Jej wstawiennictwo, okazujmy zawsze wdzięczność, bo to Ona jest naszą Matką. Nic nam się nie należy, a Ona daje nam wszystko, czerpiąc od Boga, z Jego Niezgłębionego Miłosierdzia.
