Napisano już o nich wiele książek i opowiadań, wydano miliony płyt, napisano miliardy wersów piosenek, niejeden romantyk zabiegając o ich względy sam stał się autorem wiersza… A jednak wciąż tak tajemnicze, nieodgadnione, fascynujące. Po prostu one – kobiety…
Dzisiaj 8 marca, a więc w kalendarzu znanych i lubianych wydarzeń przypada ich święto. Te bardziej złośliwe i doszukujące się podstępu przypominają, że Dzień Kobiet to twór komunistyczny, jednak zaryzykuję stwierdzenie, że dziś to święto przypomina nam przede wszystkim o wyjątkowości i roli kobiet nie tylko w naszym społeczeństwie, ale w życiu każdego i każdej z nas. Nie ma chyba człowieka na ziemi, niezależnie od płci, który nie miałby w życiu przynajmniej jednej kobiety, która ukształtowała i znacząco wpłynęła na jego życie. Począwszy od mam i babć, w późniejszym czasie dziewczyn, narzeczonych, żon, potem córek, a nawet wnuczek. Każda z nich jest piękna, wyjątkowa i niepowtarzalnie ważna.
Jeśli mielibyśmy mówić dziś o kobietach, opisywać je, „rozkminiać” – prawdopodobnie ten artykuł musiałby się nigdy nie skończyć. Dyskusje na temat ich roli we współczesnym świecie trwają przecież cały czas. Czy to w świecie polityki, czy w świecie mediów, czy na portalach dedykowanych typowo Paniom. Rozmawiamy o ich bieżących potrzebach, o szansach i zagrożeniach, jakie stawia przed nimi dzisiejszy świat, o równym traktowaniu ich w miejscach pracy, czy w domu. I to w ogóle bardzo dobrze – współczesne czasy na dobre pokazują nam, że dyskryminowanie kogokolwiek ze względu na płeć, czy nawet pochodzenie, wiek lub status materialny spotyka się z głębokim sprzeciwem wielu różnych środowisk – nie tylko ze świata kobiet oczywiście. Chrześcijańska nauka o godności człowieka jest bardzo ważnym atutem w dyskusji na temat wzajemnego szacunku do płci, ale też roli, jaką odgrywamy w życiu codziennym. Zarówno żony i matki, jak i mężowie i ojcowie zasługują na taki sam szacunek i ochronę własnych potrzeb, emocji, poczucia bezpieczeństwa. Nie ma gorszych i lepszych. Nie ma mniej i bardziej ważnych. Nie ma nawet mądrzejszych i głupszych. Jeśli spojrzymy na kobiety i mężczyzn razem, ale i oddzielnie, to zobaczymy, że i jedni i drudzy są sobie niesamowicie potrzebni. Ten dzień to dobra okazja do przypomnienia sobie za co jesteśmy wdzięczni najbliższym nam kobietom, to czas podziękowania, docenienia, ale też i przeproszenia za swoje błędy i uprzedzenia. Mamy inne mózgi, inaczej myślimy i odczuwamy, jednak to nadal nie oznacza, że ktoś robi to lepiej, a ktoś gorzej.
Dlatego chciałbym z całego serca zachęcić dzisiaj wszystkich czytających – nie obchodźcie Dnia Kobiet! Niech to nie będzie żaden wyjątkowy dzień naszego roku, niech nie będzie on specjalnie traktowany i sprawiający, że na te 24 godziny staniemy się innymi, lepszymi ludźmi! Nie, nie, nie!
Świętujmy dzień kobiet codziennie! Stawajmy się lepszymi i dojrzalszymi ludźmi w relacjach międzyludzkich każdego dnia, nie tylko od święta! Niech 8 marca będzie codziennością – bo każdy dzień roku jest dobry, by pokazać Paniom jak bardzo je kochamy, jak bardzo ich potrzebujemy i jak bardzo jesteśmy im wdzięczni za to, co robią i potrafią. Nie oszukujmy się – my, mężczyźni, często nie potrafimy zrobić połowy rzeczy, które kobietom przychodzą z łatwością. Nikt tak dobrze nie pomyśli o domu, o zapewnieniu całej rodzinie wszystkich podstawowych potrzeb, jednocześnie realizując się w pracy zawodowej i do tego będąc fantastycznymi pracownikami! Tylko kobiety posiadają tak wiele wrodzonych talentów, które rozwijają, i tylko one potrafią w ten „multitasking”, gdy trzeba ogarniać jednocześnie życie prywatne i zawodowe.
Kochane Panie – życzę Wam, abyście nigdy nie zwątpiły w to, jak wyjątkowo zostałyście wymyślone i stworzone przez Mądrość Mądrości. Chcę, abyście wiedziały, jak wiele Wam zawdzięczamy, bo choć często nie pojmujemy Waszej logiki i sposobu myślenia, to wiemy, że Wasza intuicja i sposób patrzenia na świat ubogaca go i nasze życie z Wami. Jesteście z natury chodzącą dobrocią i pięknem, dlatego życzę Wam, aby nigdy nie gasło w Was pragnienie rozwijania siebie i Waszych potrzeb. A nam, mężczyznom – towarzyszom Waszej życiowej drogi – życzę, abyśmy potrafili nie tylko od święta zauważać ile wnosicie do naszego życia i by nigdy nie brakowało nam odwagi okazywać Wam miłości i szacunku.
Jakub Rutkowski – redaktor Radia Pallotti FM, członek Rady Sekretariatu ds. Apostolstwa w Prowincji Chrystusa Króla (Pallotyni), Wiceprezes Fundacji Pallotti.FM. Z zawodu inżynier, szczęśliwy mąż i ojciec, pasjonat muzyki, sportu i Nowej Ewangelizacji.
.