Józef Fordon urodził się 5 sierpnia 1862 r. w Grodnie na Kresach Wschodnich. Pierwszą naukę pobierał w domu, a Jego nauczycielką była matka, od której poznał wiarę. Już od najmłodszych lat chciał zostać księdzem. W 1883 r. wstąpił do diecezjalnego seminarium duchownego w Wilnie. 2 sierpnia 1887 przyjął w Kownie święcenia prezbiteratu z rąk bp. Antanasa Baranauskasa. Na początku 1903 ks. Fordon otrzymał nominację na proboszcza parafii Matki Bożej Anielskiej w Grodnie oraz opiekuna dawnego klasztoru franciszkańskiego, w którym mieścił się dom poprawczy dla księży uznanych przez władze za niebezpiecznych dla państwa rosyjskiego. Zaangażowanie młodego kapłana szybko zaniepokoiło władze carskie. Przez groźby miejscowego gubernatora po dwóch latach księdza Józefa przeniesiono do Wilna gdzie był do 1909 r. W 1910 r. podjął decyzję o wstąpieniu do zakonu franciszkanów konwentualnych, przyjmując 2 października 1910 r. w Krakowie habit i obierając zakonne imię Melchior. Rok później złożył pierwsze śluby zakonne. Pod koniec 1913 r. wrócił do Grodna gdzie był wikariuszem w swojej dawnej parafii. Do 1918 r. przez nakaz władz carskich nie mógł nosić franciszkańskiego habitu. W czasie I wojny światowej o. Melchior wykazał się niezwykłą odwagą. Wstawił się za trzynastoma strażakami oskarżonymi przez Niemców o szpiegostwo na rzecz Rosji. Niemcy powiedzieli o. Fordonowi, że w przypadku gdy strażacy okażą się szpiegami to On zostanie rozstrzelany. 

Podczas kapituły w dniach 21 – 22 kwietnia 1920 został mianowany gwardianem odzyskanego klasztoru w Wilnie. Rok później został definitorem w kustodii warszawskiej, z rezydencją w Grodnie. Tam był współpracownikiem i spowiednikiem o. Maksymiliana Marii Kolbego OFMConv. Św. Maksymilian mawiał o o. Melchiorze – „świętą duszą”. Spowiadał także br. Zenona Żebrowskiego OFMConv, znanego misjonarza Japonii. 

W 1924 r. ciężko zachorował na gruźlicę, a także na astmę. W ostatnim okresie swojego życia, w którym nie mógł czynnie działać poświęcił się konfesjonałowi. Spędzał tam prawie całe dnie służąc wiernym kiedy tylko tego potrzebowali. 

Zmarł w opinii świętości 27 lutego 1927 r. w Grodnie. Tam też 2 marca został pochowany, obok swoich rodziców. W 2003 r. dokonano ekshumacji i przeniesienia Jego ciała do sarkofagu w kościele Matki Bożej Anielskiej. W obecnym czasie sarkofag z ciałem o. Melchiora znajduje się w Kaplicy Adoracji. 

Zachęcam wszystkich do głębszego zapoznania się z sylwetką o. Melchiora Józefa Fordona. Potrzebna jest modlitwa w intencji Jego beatyfikacji. O. Melchior naprawdę pomaga. Warto za Jego wstawiennictwem modlić się zwłaszcza w intencji nawróceń czy odwagi do skorzystania z Sakramentu Pokuty i Pojednania. 

Modlitwa o beatyfikację o. Melchiora.  

Wszechmogący, wieczny Boże, który jesteś źródłem wszelkiej świętości i Ojcem nieskończonej dobroci, wysłuchaj naszą pokorną modlitwę i spraw, aby Twój sługa o. Melchior Fordon, przykład Twojej niewysłowionej dobroci i łagodności, wierny uczeń Twojego Syna Jezusa Chrystusa, naśladowca św. Franciszka, Biedaczyny z Asyżu, dostąpił chwały Twoich ołtarzy i stał się dla nas pośrednikiem Twego wielkiego miłosierdzia. Który żyjesz i królujesz przez wszystkie wieki wieków. 

Amen. 

Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu (3 razy). 

IMPRIMATUR 

+ Arūnas Poniškaitis 

Vicarius generalis 

Nr. S-72, Vilnae, die 8 Martii AD 2016 

Fot: Wikipedia 

Fabian Felsman – Zakochany w duchowości św. Franciszka oraz św. Maksymiliana. Podróżnik i pasjonat kultury włoskiej. Swoje życie wiedzie w Warszawie, w której – jak mówi: “Bóg jest. Wystarczy tylko Go odszukać”.