Adwentowe Lectio Divina

                                               22 grudnia

Lectio

Przeczytaj uważnie i rozważ tekst Łk 1, 46-55. Pozwól, aby dotarła do Ciebie radość tej pieśni! Nasycaj się nią!

 Meditatio

a/ To jedna z najpiękniejszych modlitw Nowego Testamentu. Pień uwielbienia, pieśń zachwytu. którą wyśpiewuje najgodniejszy z ludzi – Niepokalana Maryja. Wychwala w Nim wielkie dzieła, które Bóg uczynił w historii Narodu Wybranego, a także w Jej osobistej historii. Historia świata i człowieka jest sceną, na której ukazuje się miłosierdzie Boga trwające „z pokolenia na pokolenie”. Nieskończone, niegasnące i niewyczerpalne! 

b/ Czy mam swój kantyk wdzięczności i uwielbienia? Kiedy zachwycił mnie Bóg? Czy potrafię być  dumny z Boga, w którego wierzę? Czy cieszę się Bogiem? Czy dostrzegam Jego miłosierne działanie w świecie, w mojej osobistej historii, w życiu Kościoła? A może do Boga idę tylko z prośbami? Z własnymi lamentami? A jak dziękuję to zawsze i wyłącznie sobie?

c/ Czy wobec maluczkich tego świata, wobec ubogich i poniżonych, wobec najrozmaiciej cierpiących, umiem zdobyć się na taką postawę, jaką ma wobec nich Bóg? Czy pamiętam o nich?

d/ Magnificat to pieśń wieczoru. Kościół odmawia ją każdego dnia przy Nieszporach, w porze zachodu słońca. Jak kończę każdy kolejny dzień swego życia? Modlitwą? Modlitwą uwielbienia? A może ostatnim dźwiękiem dnia, jaki dociera do moich uszu, przed pójściem spać, jest dźwięk zamykanego Windowsa?

Oratio:

Módl się dzisiaj słowami Nowenny do Dzieciątka Jezus – dzień siódmy. Potem odmów drugą tajemnicę radosną różańca świętego:

Dzieciątko Jezus, jesteś “Królem nad wiekami”, chociaż żłóbek jest Twoim tronem, stajenka pałacem, a pasterze i bydlęta dworem. Spraw, abyśmy coraz doskonalej należeli do Ciebie, coraz lepiej Ci służyli i wszędzie, gdziekolwiek się znajdziemy, szerzyli Twoje Królestwo. Uwielbiamy Cię, Dziecię Boże, jako Króla wieków, wraz z wszystkimi świętymi i chórami niebios. Amen. 

Contemplatio

Uwielbiaj Boga słowami św. Wincentego Pallottiego:

Zachwyca mnie mój Bóg! Nie rozum, lecz Bóg, nie wola, lecz Bóg, nie dusza, lecz Bóg, nie słuch mój, lecz Bóg, nie smak i mowa, lecz Bóg, nie tchnienie, lecz Bóg, nie czucie, lecz Bóg, Nie serce moje, lecz Bóg, nie ciało moje, lecz Bóg!
Nie powietrze, lecz Bóg, nie pokarm i napój, lecz Bóg, nie szaty, lecz Bóg, nie spoczynek, lecz Bóg, i nie rzeczy tej ziemi, lecz Bóg! Nie bogactwa, lecz Bóg, nie honory, lecz Bóg, nie wyróżnienia i godności, lecz Bóg!
Bóg zawsze i we wszystkim mój Bóg!
Actio

Dzisiaj zadbaj szczególnie o wieczór. Niech będzie – podobnie jak cały dzień – przeżyty na chwałę Boga. Spróbuj wieczorem pomodlić się słowami Twojego osobistego Magnificat. Ułóż taki kantyk